Lena saflığı güzelliği ve cazibesiyle mükemmel bir kızdı.O kadar doğaldı ki … tıpkı bir çocuğunki gibi bakışları vardı.Gülüşü insanın içine dokunuyordu ruhunu okşuyordu.Bir serseriden bunları duymak inanılması güçtü.İlk başlar da kendine bile söyleyemezdi ama şimdi bunları dışa vuruyordu en yakın dostu popy’e yani köpeğine… Okulun en popüler çocuğu olmak için yakışıklılık serserilik ve bide futbol takımının kaptanı olmak yeterli.Yanında içebileceği bir çok dost bulabilirsin tabi ama en sahtesinden… Popülerliğinden yararlanmak isteyen kafayı kalçalarla yemiş boş beyinliler hepsi .. Etrafta bolca var tabi. Sırf yakışıklısın diye seninle bir gecelik ilişkiye giren ponpon kızlar, zevk düşkünü havacılar okul bunlarla dolu . insanın düşüncelerinin ne kadar önemi var ki onlar için yaşamaktan başka bir şey bilmezler.Bende kendimi böyle kandırıyordum öyle olduğumu sanıyordum.İyi olanın bu olduğuna inanmaya çalışıyordum.ama gün geçtikçe yanlış olduğunu anladım.Hayata bu kadar acımasız bakılmamalı insanlar birbirini kullanmamalı sevmeli sarılma sımsıkı gerçekçe … Lena ‘yı okula giderken ilk defa balkonda saçını tararken görmüştü.Saçları upuzun ve beline kadar geliyordu.gözleri zümrüt yeşiliydi ufacık bir burnu ve pespembe dudakları vardı. Gökyüzüne bakıyor ve şarkı söylüyordu.Sesi incecikti insanın içini ısıtıyordu.Kızın çok mükemmel olduğunu ve onunla yatması gerektiğini düşündü böyle mükemmel bir kız kim kaçırabilirdi ki.Ertesi sabah kızı yine gördü ve yine saçlarını tarıyordu . Bu kızın saçlarını taramaktan başka işi yokmuydu diye düşündü.Kızı her gün orada saçlarını tararken gördü ve bir gün balkonun altına doğru yürüdü ve kıza seslendi . Kız ilk önce aldırmadan gökyüzüne doğru bakmaya devam etti sonrasında ona seslenildiğini fark edince çocuğa baktı. Yüzündeki gülümseme gitmiş tek bir kelime dahi etmeden iri gözlerini patlatmış çocuğa bakıyordu . Bu haliyle güzel diye düşündü “hey selam” dedi. Kız bunu duyar duymaz içeri kaçtı. Tanrım ne ilginç insanlar var diye düşündü ve güzel kızı kafasından atarak yoluna devam etti.
Aman tanrım o çocuk bana” hey selam” mı dedi. Ama bu … fazlasıyla gerçekti. Hayali dostları olan arkadaşlarına hiç benzemiyordu. Onunla sürekli dalga geçen eski okul arkadaşlarınada benzemiyordu. Gerçekten ona selam demişti. - hey danny gerçekten bir çocuk selam dedi. Kız yanında oturduğunu sandığı hayali arkadaşıyla konuşuyordu.Doktorun dediğine göre o bir şizofrendi.Ama kız doktorun sağlığından şüphe ediyordu.Bu dostlarını nasıl göremiyordu.Hem onu ütopyaya da davet ettim o bana öyle bir yerin olmadığını uydurduğumu söyledi.”salak” Tek bildiğim hasta olduğum ben öyle hissetmesemde. O çocuğu gördüğümde kalbim duracak sandım. donny o kadar güzeldi ki gerçek olamayacak kadar güzel üstelik kanatları vardı. İlk başta sıradan bir insan zannettim ama sonra kanatlarını gördüm. Belki de melektir haa Ama melekler selam vermez öyle değil mi ? Lena günü çocuğu hayal etmekle geçirdi. Sabah saçlarını balkonda taramadı her ne kadar bulutların ona küseceğini bilse de onlara şarkı söylemedi o sabah. Çocuğu yine görmekten korktu melekte olabilir. Ama daha ne kadar kaçabilir isterse onu burada da bulabilir. Bir hafta sonra çocuğun oradan geçeceğini aklından çıkartıp tekrar balkonda saçlarını taramaya çıktı bulutlara şarkısını mırıldanıyordu ki çocuk tekrar göründü kız gözlerini meleğe benzeyen çocuktan ayırmadan baktı baktı. Sonra çocuk balkonun altına doğru birkaç adım atınca irkildi. Çocuk “merhaba” dedi. Lena geri kaçmaya kalkınca “benden korkma” diye haykırdı. Sonra sesini tekrar düzene sokarak “adım Carter” yukarıdaki Hutton Grammar lisesine gidiyorum. Seni hep saçlarını tararken görüyordum tanışmak istedim. Kız bu sözler karşısında ne diyeceğini şaşırdı. Kalbi kanatlanmış bedeninden ayrılmış çocuğun kollarına yani Carter ‘a gitmişti. Adı buydu CARTER … büyüleyici. kız kendine gelip gülümsedi ve donny ona “hey sende adını söyle” demesiyle ağzından kelimeler dökülüverdi. “ benim de adım Lena “ -Tanıştığımıza memnun oldum lena. Yani çok sevindim . eee yani seni gördüm ama hiç konuşmadık şimdi konuşuyoruz . eee . Kız çocuğun bu saçmalamasının ardından kıkırdadı. - Saçmaladım biraz üzgünüm. Dedi yüzünde hafif bir sırıtmayla Lena tekrar sırıttı ve “rüzgarın şarkısını duyabiliyor musun ? “ bu söylediği karşısında lena şok oldu ilk defa bir çocukla konuşuyordu üstelik çocukta onunla dalga geçmiyordu. Bu bir mucize olmalıydı. Carter gülümsedi “ımmm sanırım bir şeyler duyuyorum. Çarpık bir gülmsemeyle saatine baktı “okula çok geç kaldım sonra görüşürüz lena “ diyerek el salladı ve oradan uzaklaştı.lena cartere deli gibi tutulmuştu ve artık hayatı o kadarda normal olmayacaktı amaa bunu nereden bilebilirdiki?
Konu: <3 ışıkk 
C.tesi Ağus. 21, 2010 9:25 pm